Kalbim Öyle Bir Yer ki

Kalbim öyle bir yer ki
Bazen güneş misali
Bazen de ay misali
Parlar durur
Güneş, ay batar gece olur
Kalbim öyle olmaz ki
Parlar durur...
Orada her zaman fecir olur

Kalbim öyle bir yer ki
Gün olur yanar, gün olur kanar
Yara ve yanık bazen kaybolur
Bazen de...
Seneler bittiği halde
Onlar oradan gitmez
Kalbimin ebedi sahibi olurlar

Kalbim öyle bir yer ki
Gün olur benim oramda
Korkular, acılar vardır
Sanki hiç çıkmayacakmış gibi siner
Neşede vardır
Bazen yıllarca gitmeyecekmiş gibi
Gelir girer oraya
Sevinirim, neşelenirim, gülerim
Derim ki
Buymuş benim kaderim

Kalbim öyle bir yer ki
Her şeyi görmek ister
Arzular fışkırır orada
Sönmez yıllarca
Bazen üzülür, büzülür
Dolaşır, dolaşır
Gezegenler misali

Kalbim öyle bir yer ki
Her şeyi görmek ister
Fakat bir bulut sisi arkasından
İyisiyle, kötüsüyle
Her sır vardır orada
Yılları yoktur amma
Geçen her şey kapanmıştır
Artık orada

Kalbim öyle bir yer ki
Bazen bir aradığı olur
Bazen ne aradığını bilmez
Dere ve hayat gibi
Döne döne gark olur gider

Kalbim öyle bir yer ki
Bir han misali
Dolup taşar
Deniz, buhar misali
Bazen her şeye set çeker
Kapar pencerelerini
Mezar olur içi
Hayat, ölür ve söner
Herkesin öldüğü, mumun söndüğü gibi

Kalbim öyle bir yer ki
Nadasa kalır günlerce, senelerce
Bir elin
Kapısını vurmasını bekler ümitle

Kalbim öyle bir yer ki
Bazen her şeyi unutur
Bazende deniz gibi
Günlerce kabarır durur
VE..............................
SONRA......................
Belki süküneti bulur
Umuduyla çırpınır durur
Bir saniye, bir dakika
Ölü olur, uyur
Rahat olur, durulur

Ankara,27 Ocak 1972