Kalbim mi bir masal kanıcısı

meleklerinde uçmaya kanada ihtiyacı var bilirim
İnsan olmak ne kadar zor düşün

Kaç yerinden kırılır insan
Kırılınca kalbi

Saçlarından
Kirpiklerinden
Kollarından
Kanatlarından
Hayellerinden

Yahut bi cümle kaç yıl yorar ki insanı
O cümle işte çıkıp duruyor olur olmaz yerlerde tekrar işliyor kalbime

Küf tutar her yanım
Her rengi kıskandıran

Tekrar etmesini öğrenmiş bi papağan

Orda akasyalar
Orda bi salkım üzüm
Orda içimizde girilmez denen aşk bahçeleri
Orda kediler

Şu kediler olmasa
Acıkmayacak dünya
Yağmayacak yağmur
Açmayacak çiçekler
Aç bi karınca gibi yüreğimize durmadan birşeyler çekmeyeceğiz

Küf tutmuş her yanım
Her bahar tane tane boyanan dallar gibi
Her rengi kıskandıran

Tekrar yeşil tekrar mavi tekrar çiçeklerin kokusu

Orda martılar
Orda hasretimde dalga dalga
Köpük köpük deniz
Orda hüzün

Şu kuşlar olmasa
Çözülmeyecek kalbimiz
Kalacağım
elinde şu kalbimin

Kalbim mi bir masal kanıcısı

Sen de bi masalsın mesela
Sen sadece beyaz diyorsun
Renk renk çiçek açar her yanım
Kahve yapsan ellerinin sıcaklığı teninin tadı karışır kahveye
Bulaşırım şiirlere
Sözcüklere
Sokaklara
Gecelere
Hayata
Denizin tadı karışır elime
Bulutların tadı karışır yüzüme

En ala sından hissi dünyanın yapışır üzerime

Ve artık şunu çok iyi biliyorum bi aşk yeter ölmeyede gülmeyede