'Ne istiyorsun? ' diye sordum kalbime
'Bilmiyorum' dedi.
'Ne düşünüyorsun? ' dedim beynime
'Anlamıyorum' dedi.
Aynada baktım yüzüme
Gözlerim gözlerime değdi
Bir an sordum kendime:
'Ben kimim? '
Düşündüm, düşündüm bir cevap bulamadım
Tekrar düşündüm iki yola vardım
Kalbim sağ dedi, beynim sol
En sonunda olduğum yerde kalakaldım
Daldım gökyüzüne
Cevapsız sorularım bulutları aştı...
Bir ara keşke dedim beyinsiz bir kuş olsaydım,
sadece uçsaydım...
Kuşlar bile bana şaştı!
Beynim alay ederek güldü
Kalbim üzüntüsünden ağladı
İkisi de birbiriyle zıtlaşırken,
Ben yoluma devam ettim!
Güneş ısıttı biraz içimi
Rüzgar okşadı beni
Kalbim 'Saygılı ol! ' dedi
Beynim 'Akıllı ol! '
Ben üzüntülerimi yem yaptım,
kuşlar yesin diye
Hedeflerimi yıldız yaptım,
hep parlasınlar diye
Kalbimi de dinlemedim beynimi de
En sonunda bulut oldum,
rüzgar beni götürsün diye...
31/05/2004
Şiir Perisi 123Kayıt Tarihi : 15.12.2007 19:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!