Kalbim Kutuba Mahkum Şiiri - Sophıa Phılo

Yağmurla beslenmiş saçlarımın sonbaharı sebep olduğun aklarmış meğer...
Soğuktan titrerken sahte yazlara sığınmak boşuna...
Annesinin arkasına sığınan pembe çizmeli kız kadar masum...
Kılıksız bir dilenci gibi acıtasyon kokan...
Yanlışlarını ağlamayla kapatmaya çalışan ucubeler gibi...
Sefil bir gösterişsiz gösteri alkışı
Hep acıların bugünü,umutların yarınıdır yaşanacak olan...
Kalitesiz bir sigara gibi ciğeri yağma eden
Sevgiye tanım koyamayan aşk özentileri
Ve hiçbiri olmayan bir sen...
Kişiliğin sefalet kokar buram buram
Onlar seni sevgiye aşık sanarken
Sen; aşık etmeye aşık bir sen...
Paçalarından kimsesizlik akan benden başka kimse olamaz sana ben...
İçimdeki senden kimsenin içinde yok!
Bir devdin,büyüdün,büyüdün...
Sığamıyorsun artık yüreğime
Artık benim değilsin anladım
Bütün tanımlarımı unuttum
Git şimdi...
Olur da arkandan ağlarım
Dön geri...
Bütün haksız sitemlerimi elinde topla
Ve bir tokat gibi vur suratıma
İşte o zaman git...