Kalbim Kırıldı.... Şiiri - Yusuf Arslan

Kaç isyanı bastırdım gönlümde?
Kaç ayaklanmayı durdurdum?
Gecenin karanlığında,kaybolup gitti
Çığlıklarım....
Hergüne taze umutlarla başlamaktan yoruldum.
Kimin umrunda sevmek,sevilmek?
Her acıyı içinde hapsetmek.
Her sevinci büyüterek bölüşmek.
Kimin umrunda....
Kalp dediğin nedir ki? şunun şurasında....
Kandan ve etten bir parça...

BENİ; Düşmanın sözleriyle değil,
Yarin gözleriyle vurdular.
Bilsin diyordum cümlealem varlığımı...
Bulunmasın diye dört biryana külümü savurdular.

Kalbim kırıldı! ! !
Dondu bakışlarım
Hiç hakkım yoktu zaten
Ben maznunum madem
Sana yüreklice alkışlarım...
Suçluyum belki...hemde çok.
Ne yaparsın......
Kalem kalbi dinliyor.
Katıksız sevgi..
Karşılıksız aşk...
Senin anladığından yok gülüm yok....
Kalbim sana inliyor...

Son defa atmakta deli gönül...
Son defa batmakta kızıl güneş...
Ömrüm;
Öylece gelip geçsin gözünden.
Ve
Sevinmelisin
Çok basitmiş
Berat ettin gönlümden...
Gerçekten...