beşikten alıp
kaf dağına çıkardın düşlerimi
yalnız kendi kalbinde
kendi adına ağladın
alevden çıkarıp
çöle koydun sesini
dudağımın külüne can verdin
bilmeden
ve bir şehrin gözlerine
sürme çektin bir bakışta
onun için ceylanlar beslenir
gördüğün her ovada
sana masallar doğursam
dinlemezsin
sana ırmaklar olsam
kurak aklınla içmezsin
sallarsın ayaklarında uyusun diye
kalbimi
kalbim benim değil
kimindi
Kayıt Tarihi : 27.12.2010 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!