Kalbim Kelebek Ağrısı Şiiri - Sıtkı Özkaya

şimdi terkettiğim şehirlerde
kuşlar beni sorarlar sana

göğsünden üveyikler de uçacaklar yakında
ufukta kaybolunca kuşlar üşüyeceksin yine
yalnızken gece ayaz
suskun ustura gibi
saçlarında kekik
teninde gül kokacak
kalbin vedalaşamadığın kelebek ağrısı

rüzgarın kırdığı dallardan yuva yaptım kendime
sen kuşları da al gel
güneşin doğduğu yerden sarıl bana
geceyi çek üstümden
ağır ağır pencereme düşsün aydınlık
sırtıma giydir ömrümü
çiz yanlışlarımı notlar düş altlarına

gecenin derinliğinde bir gözyaşıdır hayat
beni gözyaşınla öldürüyorsun