İstanbul'a açılıyorum bir garip düşten.
Sularında şarkılar susmuş.
Ablam kıyılarında o mevsime inanmış,
İstanbul'a uyanıyorum, kalbimde bir çocuk yorulmuş.
Sabahların ismini ciltlerde arar babam.
Yolculuklar içinde bir hayat kaybolmuş,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
ŞİİRİNİZİ ÇOK BEĞENDİM.BAŞARILARINIZIN DEVAMINI DİLERİM...
Şiirinizi ve sizi tebrik eder ...başarılar diler saygı ve hürmetlerimi sunarım...Mehmet Karlı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta