~~Kalbim İnanmadı~~ Şiiri - Özay Karakuş

gittiğin o gün hasretin beni yordu

yüküm ağır acım çok diyemedi

gözlerim aradı hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

sanki zaman hayat o an durdu

bu gönlüme saplanan ok diyemedi

sözlerim andı hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

sensizliğin silahı ümidimi vurdu

aklım yaralı yaşadığım şok diyemedi

dizlerim sızladı hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

hazan bağlarına döndü gönül yurdu

aşkını içinden kopar sök diyemedi

kulağım duydu hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

bu can hep senle senli düşler kurdu

bir başka hayali getir sok diyemedi

dimağım şaşırdı hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

anlatılmaz yokluğun çekilmez zordu

dal budak sarmış hicran kök diyemedi

yanağım soldu hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

yangın yeri ruhumda yanan kordu

gözyaşını biriktir söndür dök diyemedi

dudağım kurudu hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

umutsuzluk savaş da yenilmez ordu

düştü aşkın kalesi diz çök diyemedi

yüreğim kendisini hep seni sordu

kalbim inanmadı o gitti yok diyemedi

Özay Karakuş

~~münhasıran~~