“Hayatım´dın hayatın´ı mahvettin.
İnsanlığım´dın insanlığından eser yok.
Nefesim´din solunum yolları tıkalı.
”Sevdiğim” derdim ne kadar yalan söylemişim...”
Masum bakışın vardı sen bakarken içimdeki tüm yabancı ışıklar sönerdi.Gözlerinin feri,sözlerinin eri,özlemlerinin nuru başka renkli gözlemlere alırdı.
Sarıldığında o titreyişin bam tellerimi koparırdı.Sevgisinin telleri kopmuş bir elektrik gibi titrerdim sıcaklığında.Gülücüklerin batırırdı güneşi, gözlerin yeterdi geceme.Gamzem okunurdu sinemden.İliklerime kadar hissedişin şavkı vururdu her anıma.
Tamamını Oku
