Kalbim Gözlerim Ve Ellerim

Senin olmadığın yöne baksam,
Başka bişey düşünsem,
Gözlerim kararır, yaşarır.
Gözlerim kalbime şikayet eder beni,
Dalsam başka düşüncelere bir an,
Kalbim yavaşlar, acır ve sıkışır,
Küser, bana bişey anlatmaya çalışır.
Hemen seni düşlerim,
Seni düşleyince barşır benle,
Derin derin nefes alırım
Ve kendiliğinden silinir gözlerim.
Düşümdeki resmine bakar yine aydınlanır gözlerim.
Gözlerime yansıyan nuru görünce ellerim,
Seni kalbime fısıldar,
Ve yine heyecandan titrer ellerim.
Seni paylaşmaz ne kalbim ne gözlerim ne de ellerim.
Derin bir cannefesi alır kalbimin yuvası çiğerlerim.
Gün glümseyip güneş açtığı zaman,
Çiçekler açıp kuşlar cıvıl cıvıl öttüğü zaman,
Ağaçlar yeşerdiği ve nefes aldığım zaman,
GÜLümsediğini biliyorum.
Gözlerini kapadığından,
Geceleri gökyüzü rengini ara durur,
Sabah gözlerini açmanla, rengini bulur,
Ve her tarafa sevinçle savurur, haykırır.
Gökyüzü mavi açtığı zaman,
Güneş yaprağı yeşettiği zaman,
Nefes alabildiğim zaman,
Ve dünyada bahar olduğu sürece,
Güne gözlerini açtığını biliyorum...