günün yorgunluğu çıkıyor karşıma
bir gölgenin tuttuğu saatte
dolanıp duran hatıraların acısı düşüyor
ellerimin tuttuğu başıma.
yalnızlığımı çağırıyorum
en yakınımı kaybetmiş gibiyim
ışıklar sönüyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'hayata bir başka bakıyor
gözlerini gören gözlerim... '
Yine finalle açılışı yaptım:))) Ne güzel bir mutluluktur ki sevdiğinin gözlerinden bakabilmek yaşama:)))Her ne kadar bencillik gibi gözükse de sencilliğin özünde sen dediğimiz zaten bizden ibaretse,öte yarımızsa , bu mutluluğun hazzıyla günler geceler yaşanası ve tadına doyulmaz lezzetler/izler bırakır bakıp gördüğü her yere:)))
Sevgili Mustafa Bey,yine muhteşem ötesi bir yaklaşımla anlatmışsınız bu kez de doyumsuz gözlerin derinliğini.....
İnşallah derinlerinde kaybolduğunuz huzur,yakalar sizi ellerinizden:))))
Ak yüreğinize sonsuz teşekkürler,bu güzel şiir ziyafeti için:)
Mevlama emanetsiniz.........
ışıklar sönüyor
çıkmaz sokaklar
yıkık kentler
kapanan umutlar
hiç tanımadığım insanlar
uçurumlara düşüyorum
kalbim duruyor
öldüğümü görüyorum
harika olmus hocam yureginize saglik siirlerinize ve kendinize iyi bakin.. beliz
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta