günün yorgunluğu çıkıyor karşıma
bir gölgenin tuttuğu saatte
dolanıp duran hatıraların acısı düşüyor
ellerimin tuttuğu başıma.
yalnızlığımı çağırıyorum
en yakınımı kaybetmiş gibiyim
ışıklar sönüyor
çıkmaz sokaklar
yıkık kentler
kapanan umutlar
hiç tanımadığım insanlar
uçurumlara düşüyorum
kalbim duruyor
öldüğümü görüyorum
aklıma gelen sevgini
düşünüyorum
kalbinden kaçıyorum
ahh..akşam olmuş
kaldığım yerden koşuyorum
salkım söğütler tutuyor
su sesine atıyorum yıllarımı
kendime geliyorum
hiç ummadığım bir saatte beni görüyor
bir kedinin çakır gözleri
sinema önü kalabalık
gözlerime gelen hayalin acı veriyor
yumuyorum ellerimi
böyle bir temmuz sıcağıydı
tutuştuğum kavganın sonunda
öfkemi farkediyor
gözlerin
bu kadar mı? değişir insan
günlerce değiştim
başka biri oldum şimdi
hayata bir başka bakıyor
gözlerini gören gözlerim...
mustafa kaya
29.07.2006 / kızılay
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 1.8.2006 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gözlerini gören gözlerim... '
Yine finalle açılışı yaptım:))) Ne güzel bir mutluluktur ki sevdiğinin gözlerinden bakabilmek yaşama:)))Her ne kadar bencillik gibi gözükse de sencilliğin özünde sen dediğimiz zaten bizden ibaretse,öte yarımızsa , bu mutluluğun hazzıyla günler geceler yaşanası ve tadına doyulmaz lezzetler/izler bırakır bakıp gördüğü her yere:)))
Sevgili Mustafa Bey,yine muhteşem ötesi bir yaklaşımla anlatmışsınız bu kez de doyumsuz gözlerin derinliğini.....
İnşallah derinlerinde kaybolduğunuz huzur,yakalar sizi ellerinizden:))))
Ak yüreğinize sonsuz teşekkürler,bu güzel şiir ziyafeti için:)
Mevlama emanetsiniz.........
çıkmaz sokaklar
yıkık kentler
kapanan umutlar
hiç tanımadığım insanlar
uçurumlara düşüyorum
kalbim duruyor
öldüğümü görüyorum
harika olmus hocam yureginize saglik siirlerinize ve kendinize iyi bakin.. beliz
TÜM YORUMLAR (2)