Kalbim Burkulur Şiiri - Murat Duman

Ne zaman dönüp de, maziye baksam,
Gözüm kan ağlarken, kalbim burkulur,
Kararan gönlüme, meşale yaksam,
Gözüm kan ağlarken, kalbim burkulur…

Anılar dört duvar, karşımda durur,
O yârin hayali, bin hançer vurur,
Bu aşkın feryadı, ıstırap verir
Sazım kan ağlarken, kalbim burkulur

Hüzün yurdundayım, çile durağım,
Kurudu gül zarım, düştü yaprağım,
Son bahar deminde, çeker toprağım,
Özüm kan ağlarken, kalbim burkulur…

Sevda cephesinden, arzum dönmedi,
Ağardı saçlarım, duygum sönmedi,
Unutmak ne mümkün, acım dinmedi,
Yazım kan ağlarken, kalbim burkulur…

Yıllar yordu beni, birde sen yorma,
Cana şiven düştü, gel uzak durma,
Her gece uykumda, hatırım sorma,
Hazım kan ağlarken, kalbim burkulur…

Murat Duman der ki; dünya pek darmış,
Sevdanın hasreti, ateşten kormuş
Yardan ayrı kalmak, ölümden zormuş,
Yüzüm kan ağlarken, kalbim burkulur…
08.04.2007 ANKARA