Kalbim bırakma Beni Şiiri - Gülay Özdemir

Hayatın salise kadar kısa olduğunu unutma!
Hayat ne kadar değerli bir o kadar da garip.
Yaşamın gözlerimin önünden kayıp geçerken ne yaparsın düşün!
Farkettim de;
Kalbimin kırıklarını toplarken ne kadar da incitmişler beni,
Kırık plak değilsin ki her takıldığında yeniden anlatmaya başlayasın.
Kalbim her şey seninle güzel!
Ruhumu beslediğin için seni seviyorum.
Ne olur, bırakma beni!
Sevgimin anahtarı sensin,
Senin merhametine muhtacım.
Seninle kendimi taşıdım bu yaşamın içinde,
İyiyi kötüyü seninle hissettim.
Yıkıldım, kırıldım, parçalandım,
Güzelliklerinle dolu yollarda koşarken ne kadar hüzünlendim bilemezsin.
Kalp susar mı ölüme ben sustum,
Çaresizdim...
Aşka sustum aşka giden yolda ölesiye sustum.
Öleceğime sustum,
Bu çaresizliğime bir an gözlerim kapanacağını sandım.
Zaman durdu, an durdu.
Hayat durdu sen durdun.
Kalbim bırakma beni!
Ne olur bırakma!
Sen bırakma!
Sen de bırakma!
Neler geldi geçti bu dünyadan,
Geçmez dediğin ömür de geçti.
Ne olur kalbim sen durma!
26.10.2024
~Gülay Özdemir ~