dünya bir çöl küresi, düşüyorum..
upuzun yalnızlık oluyor düşler de
düşlüyorum... buruşturulan söz, yırtılan zaman...
hatıralar, kirli sularda buharlaşan suret oluyor;
solgun gök, bayat bir dün'dü
kalbim, bağışla beni...
bunlar yarım bıraktığım aşklarım
bunlar susuşlarım, bunlar düşlerim
ipinden kopan bir uçurtma oldu
sevinçlerim ve gülüşlerim
kalbim, bağışla beni...
türküler söyledim dağlardan ve şiirler
acemi bir anlatıcıydım oysa ben
yangınından
külüne dönen...
vedanın hüznündedir şimdi
savrulan bulut, üşüyen rüzgar
yollarsa, esmer yüzümdü benim ve tarihim
notaları savruk bir türküyse ömür
koy artık cebine kavalını
düşünü duvara as, al eline asanı
yenilen, hep yenilen
bir çocuksun sen...
bir iyilik yap, ey, Mehmet Hurşit!
bağışla kendini
ve öyle git...
g i t!
Ocak-2o1o
Mehmet HurşitKayıt Tarihi : 24.8.2010 19:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!