Kalbim Ağrıyor Şiiri - Asaf Eren Türkoğlu

Kalbim ağrıyor. İçimde tanımlayamadığım, geçmeyen bir sızı var. Sanki söyleyemediğim her söz, sustuğum her duygu birer yara açmış, her şey içimde birikmiş gibi. Dışarıdan kimse fark etmiyor, kimse bilmiyor bu sessiz kavgayı. Ama içimde derin bir boşluk, taşınması ağır bir hüzün var.

Bazen düşünüyorum da, belki de bu acıyı çekmemin nedeni, yaşadıklarımı hala kabullenememem. Geçmişte bırakamadığım, içimde sakladığım her duygu, beni bugünde yakalıyor. Kendi kendime sorular soruyorum, cevaplarını bilmediğim sorular… "Neden bu kadar incindim?", "Neden bunca yükü tek başıma taşıyorum?" Ama hiçbir cevap, kalbimdeki bu sızıyı dindirmiyor.

Kalbim ağrıyor, çünkü ben sevdikçe, bağlandıkça, inandıkça kırıldım. Belki de bu yüzden, artık kimseye tam olarak güvenemiyorum. İçimdeki bu hüzün, bana yalnızlığın ağırlığını hatırlatıyor. Her şeyden ve herkesten uzaklaşıp kendi yaralarımı sarmaya çalışıyorum. Yine de, her yalnız kaldığımda o eski hatıralar, içimdeki boşluğu daha da büyütüyor.

Ama biliyorum ki, bu kalp ağrısı da bir gün geçecek. Belki tam anlamıyla unutamam; belki izleri hep kalacak. Ama zamanla bu sızı, beni büyüten, beni güçlendiren bir ders olarak içimde yer edecek. Kalbim ağrıyor, evet; ama belki de bu ağrı, yeniden ayağa kalkmak, kendi yaralarımdan kendimi inşa etmek için bir başlangıçtır.