nasıl dayanayım sensizliğe
nasıl
öyle çok yanarki
yüreğim
kime anlatayım
kime sarılıp
ağlayayım
kime
silmiyor gözerimi
hiç kimse
anlamıyorlar ki
senin kadar
dipsiz bir kuyudayım
çaresiz karanlık
güneşimi kaybettim
gözükmüyor ki aydınlık
kalbim kalbini isterken
gözler yollarını bekler
aylar yıllar derken
biz farketmeyiz ama
koca bir ömür
bitiverir
nerde yaşlı bir göz görsem
sevin birbirini derim
onlar sevginin kıymetini
bilmezler
bilirim
sonra hıçkırıklara boğulur
oradan giderim
kendi gözyaşımı
kendim silerim
bu benim kaderim
kime ne diyebilirim.
Kayıt Tarihi : 15.9.2012 17:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hanife Duman](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/15/kalbim-agliyor-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!