Kalbim Şiiri - Emre Karagöz

Sus artık diyorum kalbime,
Ama dinlemiyor ne hikmetse,
Hasret akıyor kurduğu her cümlede,
Kan ağlıyor yüreğim; anlatığı her hikayede,
Yinede özlüyor seni,sen değer vermesende...
NEYSE...
Bekle sen Gülyüzlüm,hayalinle gönül bahçemde...
Sende dur öyle uzaklarda ve sadece dinle...
İşte kalbimden sevdalı gözlerine,Son bir hikaye,
'Bilirmisin? seni seven yüreğimi sevgisiyle;
Dokunabilirmisin kalbimin derinliklerine,
Sen sahiptin kalbimdeki en lüks köşke,yıkmadan önce...
Görebilirmisin şimdi: o köskü,
Sana kapanan gönül bahçemde...! '
Neyse sende sus artık kalbim ve dinle,
Hiçbir şey söyleme,
Konuşmak manasız,anlamayan gözlere....
'Sevdalı bakan gözler,
Anlayamazsın yalanda söyler
Uzaktan gelen sevgiler...
Birgün mutlaka gider...