Niceleri kral ettin tahtında
İnsan dedin yüce ettin katında
Çok ezildin sen ayaklar altında
Genede şükrettin yılmadın kalbim
Aşık oldun parça parça böldüler
Güllerini yaprağını yoldular
Hırsız gibi servetini çaldılar
Birgünden birgüne gülmedin kalbim
Bazen bir kuş olup uçmak istedin
Şu yalan dünyadan göçmek istedin
Bazende kendinden geçmek istedin
Kaçkere vuruldun derinden kalbim
Birgün durmaz çıkarsın bu kafesten
Sessiz sessiz gideceksin nefesten
Cay artık bu karamsarca hevesten
Sanmaki yarının kalmadı kalbim
Kayıt Tarihi : 3.1.2006 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fethi Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/03/kalbim-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!