Kalbim, bak yine gece oluyor,
Beyoğlu uyandı uyanacak.
Yıldızlar hep birden coşmuş,
Gökyüzünü aydınlatıyor.
Ay olabildiğine parlak,
O güzel yüzünü aydınlatıyor.
Kalbim, ela gözlerinde ay parlıyor,
Yüreğimde ise; sen parlıyorsun.
Yüzüne tebessüm konuyor.
Yüreğime, rengarenk Hint bülbülleri.
Ay dolunay olsa gerek,
Gündüz gibi ap aydınlık gökyüzü,
Ayın ışığı karanlığı parçalıyor.
Bir evsiz sokak lambasının aydınlığına sığınmış.
Bense yüreğinin aydınlığına sığınmışım.
İçimi seninle dolduruyorum.
Sevgin içimdeki karanlığı parçalıyor.
Ben seninle aydınlanıyorum.
Sen benim, ben seninim.
Kayıt Tarihi : 1.12.2021 11:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gönül sultanına yazıldı.
![Ferhat Ataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/01/kalbim-259.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!