.
Kalbim
Merdiven altı hayatları barındırmış
Düz yokuşlarda
Yuvarlanıyor keşkelerim
Olur olmaz zamanda
Kum taneleri dökülüyor
Kıyıya vurmuş bir kayığa
Kayıtsız kalamıyorum çığ yüklü, örme senelere
Kalbim
Uçurumların en dibi
Dibi gördüm
Gözlerimin ötesinde bedenimde
Kalbim dört duvar arası konuklarını ağırlıyor,
Balkonsuz bir kafeste
Kayıtsız kalamıyorum çığ yüklü, örme senelere
Kalbim,
Perdeleri dört mevsim hayale kapalı
Beyhude bir çabanın
Beraberinde sürükleniyor ayakları
Çehresinde tarifsiz yolların, çakıl taşları
Kayıtsız kalamıyorum çığ yüklü, örme senelere
Kayıt Tarihi : 22.3.2020 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
21.12.2019 / Uşak
Kayıtsız kalamıyorum enkaz yığını beyhude senelere…
Tebrikler
Uçurumların en dibi
Dibi gördüm
Gözlerimin ötesinde bedenimde
Kalbim dört duvar arası konuklarını ağırlıyor,
Balkonsuz bir kafeste
Kayıtsız kalamıyorum çığ yüklü, örme senelere"
Şiirin en vurucu kısmı burası oldu bende. Balkonsuz kafesler nasıl da bugünü ve devamındaki mısra şu günlerde daha bir sorguladığımız, özlediğimiz günleri hatırlatıyor. Şiirlerinizdeki kelime niteliği ve seçiciliği oldukça berrak. Nice güzel şiirlere...
'Kalbim
Uçurumların en dibi
Dibi gördüm' demektedir.
Dibi görmek gerekir bazen.
Gece karanlıktır. Ancak en karanlık yani zifiri karanlık an güneş hemen doğmadan önceki andır.
Yüzmeyi bimeyebilir insan. Bu durumda ayaklarımızı yere vurup yukarı doğru zıplamak gerekir. Böylelikle yüzeye çıkmak için de dibe vurmak gerekir.
İnsan içinde olduğu ve müdahale edemediği karanlıklarda ve boğulma duygusu hissettiği durumlarda hep iyimser olmalıdır.
DİBE DOĞRU GİDİYORUM, O HALDE UMUT VAR demelidir.
Unutulmamalıdır ki dibi görünce, evet tam o an insanın ayakları yere değer.
Bırakalım da ayaklarımız sağlamca yere bassın.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)