Her sabah uyanırken, yeniden vurur kalbim.
Bir düş kurarım; taze, yeni bir güne inat.
Tik-taklarını sayıp, her anında yaşarım.
Her ânı şu kalbimin, taktığı altın kanat.
Bulutlarda yüzer o, yağmurlarla ıslanır,
Bir bahar çiçeğinin yaprağına konunca.
Bir damla çiğdir kalbim, beni benden kıskanır,
Sabahla doğan günün, saçları dokununca.
Ey benim dar günümde yokuşlarda susamış,
Sevdikçe seven kalbim, ömre kös vuran kalbim!
Demedim mi? Her bahar, güzel, fakat kısaymış
Baharı her geçenden, durmadan soran kalbim.
Kayıt Tarihi : 4.4.2004 15:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Baydil](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/04/kalbim-22.jpg)
Baharı her geçenden, durmadan soran kalbim.'
haklısın hocam ömür dediğimiz su gibi akıyor
hemde su tadında yaşamadan...
harika ve yalın şiirler
Baharı her geçenden, durmadan soran kalbim. '
Kalbin yeri dar, evreni ise sonsuzdur. O sonsuzlugun icinde de susar hep baharlara...
Ölcü, ses, ritim duygulara eslik etmis. Bilmem neden, siirin tümünde gözlerimin önüne gelen tek resim; kalbimiz. Yani insan kalbi...Kalbim deyip, beynimizin derinliklerinde düsündüklerimiz, ama hepsini yüregimize yükledigimiz....
Tasekkürler sayin Hocam.Düsündürdünüz.
TÜM YORUMLAR (7)