Kaç cehennem döken gecenin çölüdür bu ayrılık;
Kaç şiirin gözyaşıdır bu üzerime bıraktığın sükut..
Bırak, çek git kalbim;
Nasıl olsa yazacak,
Nasıl olsa her gün bin kez daha seveceksin,
Arafta bekleyen yüreğini!
Dudaklarına, dağ başı yalnızlıklara adanmış,
İki heceli ismini yutkun kalbim,
Yutkun, yerinde iki satırın ağladığı ismini.
Nasıl olsa bir gün gider alır yağmurların,
Söylenmeyi bekleyen küllenmiş sözleri..
Kül koy şimdi yanına korunun,
Ki yakmasın gökyüzünü...
Ki çöle çevirmesin yüreğini...
Vur yerlere tam ortada bekleyen hançeri,
Nasıl olsa hayli zaman oldu köze sarılalı...
Öyle bir terkediş ki de kalbim,
Bir ceylanın kalbimde ölüm kokuyor...
Bir ayaz çiz şiirlerine,
Ve dök kıyametin alametindeki gözlerini;
Ne de olsa sen ayrılıktan ve şiirden başka ne anlıyorsun...
Kayıt Tarihi : 21.4.2010 17:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)