Kalbim.... Şiiri - Rifat Çamoğlu

Umutlarım son resmi geçitlerini yapıp gittiler sessizce.
Kalbimin derinliklerindeki büyük işler başarma arzusu/
Köreldi/ Kayboldu,insanlar kendilerini diri,diri gömmemeli?
Hayat çok şey aldı götürdü benden,,/

Ya ben? Hayattan birşeyler almak bir yana/
Tatını dahi alamadım/ Böyle olmamalı?
Tatlı rüyalar görmeli insanlar geceler boyu.
Ve cennete girmek bu kadar zor olmamalı!

Tanrı'nın adaleti sorgulanmaz.
Ya yaratıklarının bir birine yaptıkları?
İnsanların bana yaptıkları yeterli değil mi?
Çektiklerim yetmedi mi? Cehennem niye var?

Yıllarım var ki/ Bence yaşanmamış heba.
Zaman durdu sanki/ İki satır yazmak dahi güç iş.......
Susun..../ Bu sessizliğ suskunlukla bozun mümkünse?
Duyma kulaklarım insanların sesini/ Duyma boşuna!

Bir kalbim var ki herşeyden yoksun/ İçine beni dahi almıyor.
Volkanlar mı patlar/ Buz dağları mı erir içinde?
Ne ısındığını fark ederim/ Ne yanıp kor olduğunu.
El ele iki aşık görünce sızlar,acır/ O zaman anlarım var olduğunu.........!