Kalbi serzenişler sana!

İstemesem de
Bir gün nasıl olsa gideceksin
Zamanın çığlıkları hali sarhoş ederken

Yoksul
Hayallerin sarılmalarında
Gece kanarken gözlerimi silmeyeceksin

Kuşatılmış
Sokakların çirkin suratlarını
Durma bir an evvel sal üstüme hazmedesin

Kırılsın
Tüm düşler, aşklar kuytulaşsın
Salarım yalnızlığımı düşlerinin eteklerine

Asık
Suratımla nazar ederim gecelere
Buğulanan yüreğimle akıtırım gözyaşlarımı

Anlamsız
Bakışlar sarsa da bu gözlerimi
Biliyorum bir gün seslenmeden gideceğini

Bilmektesiniz ki
Çaresizim ben ey haykırışlar
Martılar, gecenin karanlığında umut arayanlar

Yüreğimden
Boşalan mısraların güftesini
Sizinle paylaşıyorum bahtsızlığımın her çilesini

Çaresizliğime çareyi
Demek ki hak etmemişim sevgini
Aşk yalnızlığın kaderi, çilenin hanesiymiş meğer

Kimliğimde ki
Hengâmeler yamaçlarda inlemeler
Sabrın ülfetiyle hal ikliminde azimle direnmeler

Bırak yalnız kalayım
Aşkın kıvamında ben halde yanayım
Kalbi anlayım, ruhuma açılayım, ölümü anayım