Çok kez kırıldı bu gönül.
Her bir yeri kırık, birbirine yapıştırılmış bir vazo gibi, birbirine tutunmuş tüm yaralarım.
Bir düşsem her bir parçam ayrı yere savrulur.
Toparlayan olmaz beni, biliyorum.
İçinde çiçekleri olan kırık eski bir vazoyum ben.
Ne atabildiler beni, ne görebildiler içimdeki güzelliği.
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta