Çok kez kırıldı bu gönül.
Her bir yeri kırık, birbirine yapıştırılmış bir vazo gibi, birbirine tutunmuş tüm yaralarım.
Bir düşsem her bir parçam ayrı yere savrulur.
Toparlayan olmaz beni, biliyorum.
İçinde çiçekleri olan kırık eski bir vazoyum ben.
Ne atabildiler beni, ne görebildiler içimdeki güzelliği.
Kayıt Tarihi : 10.3.2023 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!