Seni Sevmek Şiiri - Arzu Karadoğan

Seni sevmek
Ölesiye içten, ölesiye derin
Hissedip kalbimin orta yerinde
Bazen çok sıcak, bazen de serin
Ben sana can derim, canan derim
Canımı canına katıp da sarar gibi...

Seni sevmek
Oturup bir bankta durgun, düşünceli
Denizi seyredip gökyüzüne dalar gibi
Bulutlara sarılıp, güneşi selamlar gibi
Ya da bir yağmur edasıyla
Gönlüme damlayan sular gibi
Ben sana yaşamak derim,
Ben sana hayat kokusu
Bir ömrü nefesinle tamamlar gibi...

Seni sevmek
Uzaklardan esen bir dağ rüzgârı
Saçlarımı okşayan bir el doğrusu
Şefkatle dokunup tarar gibi
Her yerde gölgesi yaz mevsiminin
Ben sana geçmeyen baharım derim
Kışları iklimlere yasaklar gibi...

Seni sevmek
Şükredip çıkarken geceden mecalsiz
Karanlığın şafaktan gidişidir ecelsiz
Siyahın beyazdan korkusu
Ben sana en aydın günüm derim
Gündüzü ellerinle kucaklar gibi...

Seni sevmek
Sabahı çağıran kuşların sesi
Pencereme vuran dalların uğultusu
Bir ikindi vakti yollarına iltica
Kendinden kaçan kaçaklar gibi
Seni sevmek,
Sevmek seni
Kirpiğimde salınan bir akşam esintisi
Gözlerimin en tatlı öğlen uykusu
Uyuyup da bir daha uyanmamak gibi
Ben sana en güzel rüyam derim...

Arzu Karadoğan

30 Nisan 2016