masal bu ya
o çok yorgun bir prensti.
sevgisizlikten durmuştu kalbi.
ben onu öyle çok sevecektim ki
başaracaktım hayata döndürmeyi
tekrar atmaya başlayacaktı kocaman kalbi
sonra hep mutlu olacaktık
artık kalmayacaktık yarım
...çocuk muydum da
kendi masalıma inandım...
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!