Dişarda güneş ortalıgı kavuruyor
Benim icime neden kar yagıyor
Buz tuttu bedenim kanım donuyor
Dişarda gün aydınlık
Ben neden karanlıktayım
İşiga hasret gözlerim
ruhumda bir sessiz deli firtınaki sorma
gözümün gökleri gürlüyor fena yagmur yağacak
kalbimde şimşekler cakıyor canım yanıyor
gökten yıldız kayıyor icimde ölen biri var
yalandı sevmeleri yalandı hic sevmedi
Suçlular utanmadan, devlete suçu atar
İftiralar atarak, gönüller bulandırma
Olmamalı cezası, hani altı ay yatar
Yalan, yanlış, iftira, algınız dolandırma.
Ruhunu hep temiz tut, kötülükler dolmasın
Yaşamak bir iç savaş kendi kendimizle
Esir düştü hayata tüm düşlerimiz
Yenilmek üzere gibi, gibiyiz
Direniyoruz biz
Ağlıyor olsa bile içimiz
İçten saf gülümsemelerimiz
Önce kendini yargılamalı insan;
Başkalarını idam etmeden.....
Zavallı genç bir kızın
Çaresiz bir kadının
Savunmasız bir çocuğun
Çirkin emellerinize alet eder
Acımadan canına kiyarsınız
İki papatya gibi; Yan yana
Olamadık hiç belki; Ama
Uzakta da olsa hayalde de kalsa
Aynı kalpte ikiz ruhlarız can cana.
Çocukluğumu vede çocukları
Candan dahi öte seviyorum
İlkbahara benzetiyorum
Çiçeklenir var olduğu gibi
Sahtekarlık yok gülüşlerinde
Doğallar neyse o var yüzlerinde.
Hep Sonbahar'dim
Sen'den önce
Hüzün'düm
Geldin Sen İlkbahar'im oldun
Yüreğim senin yüreğini çok sevdi
Dünyada doğruluktan eser kaldımı ki... Melek Hanım.
Şiirlerde de olsa doğru sözleri görmek çok güzel.
Tebrik ederim güzel bir şiir yazmışsınız.