Kapkaranlık tünelde kalsa ruhum
Bir ışık arasa gözlerim
Bir ışık
Ruhun çaresizliğimi hissetse
Yol bulsa dehlizlerde
Elinde gün ışığı Güneşim
Bulutlar toplandı, yağmadı
Hasret korunda yandım
Sonsuzluğum sendin
Geçte olsa kavuşurdum
Sensizlik kavuramazdı içimi.
Ne kadar çok şey atmışım içime
Dağ olmuşlar, kalmışım dibinde
Çıkabilsem attıklarımın içinden
İğne attım ses gelmedi tin diye
Kalabalıktan düşemedi bir yere
Sordum kendimi, kendime bile
Mutluluk sence nedir.? diye sorsalar bana...
Derimki; mutluluk yaşamak,nefes almaktır.
Huzur sence nedir.? diye sorsalar bana...
Derimki; huzur şükretmektir Allah"a.
Aşk sence nedir.? diye sorsalar bana...
Derimki; aşk yaratanı ve yaratılanı sevmektir.
İyilik sence nedir.? diye sorsalar bana...
Derimki; iyilik Allah adina yapilandir.
Kötülük sence nedir.? diye sorsalar bana...
Derimki; kötülük,nankörlükt? ür.
En büyük aci sence nedir.? diye sorsalar bana...
Derimki; en büyük aci,sevilenin seveni unutmasidir.
Vefa sence varmıdır.? diye sorsalar bana...
Derimki; vefa, sadece vefasizda yoktur.
Derman sence varmıdır.? diye sorsalar bana...
Derimki; derdi veren rabbimse dermanıda vardır...
Umud sence nedir.? diye sorsalar bana...
Derimki; umud sağlıktır,sağlıkla nefes almaktır.
Herkes aldı başını gitti bir yerlere
Belki'de kim bilir başka birilerine
Söyle ey benim üzgün gönlüm
Hazanım, gözyaşım, hüznüm
Sen ve ben gidelim nerelere
Özledi gözlerim dalmayı gözlerine
Ruhum tutkun sevgiyle ruh eşine
Kulağım hasret her dem sesine
Gönlüm hasta içten gülüşlerine
Değsin ellerim ellerine gelsene.
Bir dilim huzura muhtaç ettiniz
Size ne yaptımki benden ne istediniz
Mutluluk dalimi niçin kestiniz
Neden diye niçin diye sormak istedim...
Söyleyemedim....
Çektirdiginiz acilar geçti gözlerimin önünden
Silinmiyor silmek istesemde beynimden
Ne kastınız vardı size ne yaptımki ben
Neden diye niçin diye sormak istedim...
Söyleyemedim....
Saramadım yaralarımı tek başıma
Soramadım hesabını çıkıp karşınıza
Söylemem gerekenler dizildi bogazıma...
Neden diye niçin diye sormak istedim...
Söyleyemedim...
Ağlattılar inlettiler bunca yıl seni
Filistin'in ağrıyan acıyan kalbi
İslamın sensin nurlu güneşi
Allah'ın kutsal mekanı
Seni yıkabilirmi yıkmaya kalksa
Dışı ıssız virane olsada bir insanin,
içi dünya kadar yorgun ve kalabalık...
Kendime güvenim başkasına güvenmekten önce gelir...
Ben kendime güvenmezsem başkası bana nasıl güvensin... 15:30 Mart /2015
Dünyada doğruluktan eser kaldımı ki... Melek Hanım.
Şiirlerde de olsa doğru sözleri görmek çok güzel.
Tebrik ederim güzel bir şiir yazmışsınız.