Dedim ki insanın dile düşen sözleri
Sevgiyle bakan, o yalansız gözleri
Her dem aynı şeyi konuşabilmeli
Süzmeliyim kalbimin süzgecinde
Sözümü dilime düşürmeden önce
Koymalıyım Ruhumun şevkat eleğine.
Çoşkun göz pınarlarımız
Çocukluk çağlarımız
Kaybolan yıllarımız
Umutlu umutlarımız
Hayalimiz, rüyalarımız
Bilmek içindir öğrenmek
Öğrenmek için görmek
Görmek için bakmak
Bakmak için dönmek
Dönmek için duymak
DüşLerimi ver, bana..
Benden çaLdığın, düşLerimi
Her gece hayaLini, kurduğum.
Söz ver miş olmak icin
söz vermesek olmaz mı
Sözünün eri olmak gerekmez mi
Verdikse söz tutsak olmaz mı
Kara bulutlar toplandı yine
Damladı damlayacak belki de
Fırtına geliyorum diyor sessizce
Yürek ağlar göz den önce
Şimşekler çakıyor beynim de
eğer yalnızsam
hüzünlüyse icim
yalnız yudumluyorsam
bol köpüklü şekersiz
koyu aci kahvemi
kadının, gönül limanından
sessizce, bir gemi uzaklaşıyor
mendil sallıyor, giden sevdigine
dönsün diye, dua ediyor göz yaşlarıyla
duasına, binlerce kez amin diyerek
yüzünde, kapkara bir hüzün var
Öyle yalnız, hissederim ki
Bazen, kendimi...
Koskocaman, dünyada
Yapayalnız
Kanayan ve kapanmayan yaralarım varsa, caresizsem;
Elimi acarim, Allah'ima dua sürerim melhem niyetine acılarıma...
Dünyada doğruluktan eser kaldımı ki... Melek Hanım.
Şiirlerde de olsa doğru sözleri görmek çok güzel.
Tebrik ederim güzel bir şiir yazmışsınız.