böylesi bir vahşeti
ici hep nefret dolu
ezilen
hor görülen
korkutulan
ve yalan söyletilen
dönülmez diyordum
bu yoldan
geldim
sevemem diyordum
bir daha sevdim
Duydun mu Ey İnsanlık
Bir Kadın daha katledil di
Kendini Adam sanan biri
İnsan olmayan/olamayan
İnsanlık’tan nasibini almamış
Katil Canavar Ruhlu Eşi tarafın dan
Bitti mi Cann
Bitti mi
Çok seviyor
Çok seviyor
Sandığın da
Seni ezip
ağlamak istiyorum
gök yırtılıyorcasına derin hıçkırıklarla
şimşekler caksın yaksın yüreğimi
lav olsun aksın gözlerimden
kalemimde ağlasın mürekkebi kan olsun
Sen gittin kalbime, acılar doldu
Kor düştü içime, gül benzim soldu
Can evim sahipsiz, kalp sensiz kaldı
Sinemi kederle, oyma bir tanem
Kalbime sensizlik, koyma bir tanem.
Yine bu akşam yüreğime
Düştü hasretin bir tanem
Bulutlar toplanmış
Gecenin alaca karanlığıyla birlikte
Hasretin Kar olup
Yağdı yüreğime
bana sevgiyle bir adım gelsen
ben şahlanıp koşardım sana
bir nefes aşk
bir yudum mutluluktu isteğim
dağlar olabilirmiydi engel yoluma
Tut elimi tut Bitanem
Kurban olsun sana Annen
Minik minik ellerinle
Tut elimi tut Bitanem
Adımların tane tane
Dünyada doğruluktan eser kaldımı ki... Melek Hanım.
Şiirlerde de olsa doğru sözleri görmek çok güzel.
Tebrik ederim güzel bir şiir yazmışsınız.