Dönüp de bakınca maziye
Göze perde anılar gelince
Kanar yürek yine içten içe.
Unutmadım unutamam
Utanıyorum yüce Rabb'im!
Candan öte sevdiklerime
Nasılsın diye sormaya
Ve iyiyim demeye
Çekinir oldum
Ve sen, aklımdayken her gece
İçim hep ağlarken, sessizce
Arar dururum nerdesin nerde
Yokluğunda keder dolar kalbime.
Buluşuyoruz rüyalarımda
Uzak diyarlarda olsanda
Delice özlüyor olsam da
Her an benimlesin aslında.
Evcilik oynardık bahçesinde
Dut ağacımızın gölgesinde
Uzakta çok uzak bir yerde
Çocukluğumuzun köy evi
Annem ve babam nerede
Oyunlar oynardık değilmi
Vardır güzel gülebilen insanlar
Bazısının kalpleri, yara bere
Siz nereden bileceksiniz
Ağlıyor olsada içlerine
Demeyin, neden diye
Gülerler yine, yinede
Kalbim sevdanın çölünde
Yanarsa yansın seninle
Kor kızıl ateşe dönsün
Kalsın kum fırtınalarında.
Gri yağmur bulutları toplandı başıma
Ağlamak ayıp diyor bakıp yaşıma
Üzenler üzdü acı kattılar aşıma
Karlar yağdırdılar saçlarıma
Gök başımda gürlüyor
Gözlerimde şimşek çakıyor
Seviyorum yağarken yağmuru
Huzur veriyor ruhuma
Yağmurlu bir günde
İstiyorum ölümü
Göremeyecek nasılsa kimse
Bu günümde geçecek yine sensiz
Hayatım renksiz ve neşesiz
Sen olmayınca kimsiz, kimsesiz
Kalıyorum Candan içten nefessiz.
Gökyüzü bugün üzgün benim gibi
Dünyada doğruluktan eser kaldımı ki... Melek Hanım.
Şiirlerde de olsa doğru sözleri görmek çok güzel.
Tebrik ederim güzel bir şiir yazmışsınız.