Masalların ortasındaydım.Uzaklarının uzuydum. Yakınlarının yar alevi. Küllerinden bir ev yapmaya razıydım. Sen peri olarak kalmıştın bu unutulmaz aşk masalında. Leyla’dan öte içimde ötreleşmiş cemalin vardı.
-Anlatacağın her şeye karşı inancım güçlüydü. İçsel bir akışın ritminde seni çalıyordum.
-Yüreğini tanıdım öncesizliğini tümlerken.Orada kaldım.Böyle şiirse, kadınsal, ışıltısal, ruhu aşka, aşkı ruha, özü kendine özetleyen bir halin bütünlerinde durum eklerimi çekimledim sana.
-Isındı öznem özüne yakın cümlenin yükleminde.Cemalinin güzelliğinde kalakalışlarımı temizledi bir bakışın.Yakarışlarımın vurgulanan öğesinde temyiz edilmiş güvenlerimi serdim.
-Bir serçenin gözleri kadardı gözlemlerimde kalanlar.Bir serçenin ağlamasına vakitler vardı.Ki serçe ağlarsa ölürdü.
Tamamını Oku
