Kalbe Ya Da Toprağa Şiiri - Erva Özbaba

Materyallere bağlanmışlar
Haberleri olmadan
Geçmişinden ne fayda
Geleneğin neye çare
Seçmediniz ki dünyanızı
Sahi seçer miydiniz çoğu şeyi?
Yoksa onu da mı sorardınız
El dediğiniz yüzsüze
-ya da-
Alem dediğiniz bilinmeze
Her şeye bir kalıp yaraşır
Elaleminkiler eli kalemli filozof(!)
Sen otur çocuğuna bak
Tek para yeter doymaya
Tek hırs yeter örmeye
Kendi istediğin çocuğun
Dört bir yanına kurulacak duvarları
Yarış, yarış, yarış
Önden koşturursan kazanırsın
Ya da kazandırırsın
Ölüm denen ödülü
Ömür denen çileyi
Özgürlük kime zor ki
Düşüncelere pranga yetmez
Ev dediğin daha beter
Geneliniz kuklalaşmış
Gözünüzü bürüyen geçmişinizle
Her kalp kendini düşünse
Her akıl kendini yaşasa
Zor olmazdı bu kadar
Tabularınızı yıkmak
Ve tabunuz bir başkasıyla örülmüş
-kısır döngü-
Yenilikten uzak, fosillere yakın
Beyinleri örümcek
Dilleri yılan
Elenek denen safsatanızın da
İster ele ister elen
-tercih sizin-
Kaçar kurtulurum ben de
Olabildiğince uzak diyarlara
Elimden gelen de bu
Adetten ne de olsa
İnsanların gömülmesi
Bazen bir kalbe bazen de toprağa...