Sessizce süzülen gözyaşım,
Dökül yanaklarımdan kimse görmesin.
Bir damlan gönlümden kopan derya...
Sükuta bürün ki sırrını kimse bilmesin.
Ağlamak rahmetten imiş,sevgiden imiş...
Dökül ey gözyaşım dökül!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta