Kendimizi daima bir kaç cümlede sınırlarız. Çünkü birin üstüne sayı değerinde harf bindirirsek, birliğin değeri ve sınırsızlığı anlaşılamaz.
Öyleyse bizim için sınır nedir? Yalnızca başlangıç.
Sınırsızlık ise o başlangıcı olmayan gerçek sonsuzluk. Ve sonsuzluk kelimede sınırsızlaşamaz. Kelimenin sınırı algıya kadardır. Algı ise mürekkebin kendisi.
Öyleyse bazen içimizde beliren veya henüz yazılmamış yada sadece tek bir damladadır kalbe düşen hüküm.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta