Uçmayı öğrenen serçeler gibi
Kanat çırpıp durur zavallı kalbim
Düştüğü yer ıssız kör kuyu dibi
Kara göz sevdaya düşme sebebim
Gecenin sabahı gördüğü vakit
Kıpkızıl bir şafak şimdi gözlerim
Kalbim bana kal der aklımsa çık git
Ürkek ve şaşkın titrek dizlerim
Hatıra güneşim gözümde parlar
Kırık dallarımdan fışkırır filiz
Aşksız bir cehennem sanki bu kırlar
Alev alev yanar çiçekten deniz
Kalbin ateşiyle kızarmış sanki
Solgun yanaklarım ala bezenmiş
Böyle belalı bir aşkmış benimki
Turuncu akşam şafağa benzermiş
Kayıt Tarihi : 6.2.2010 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!