Kalb-ül Mümin Şiiri - Fatih Akdag

Sen güneşin soğuğunu bilir misin?
Gördün mü 'o' buz kütlesini?
Isıtır sanıyorsan yanılıyorsun.
Gercek güneş benim gönlümde olandır.
Senin bildiğin güneş
Bendeki aşk'ı taklit ederde 'tutuştum', 'yandım' sanar,
Ama bir kıvılcım'dan farkı yoktur bilmez.
Kıvılcım hic alev gibi ısıtır mı?

Ateş gönül gibi yanmaz,
O'nun yangını aşk emsali olsaydı
Nemrutun ateşi İbrahim'i yakmaya nail olurdu,
İbrahim'i yakamayan ateş sana delil olsun,
Eğer Cehennem ateşinden korkuyorsan
Gönlün mevla ateşiyle alevlenmemiş kavrulmamıştır.
O manevi ateşin ulvi hikmeti
Değil Nemrutun ateşini
Cehennemi bile Cennet eylerdi İbrahim'e.

Hu! ,
Yusuf'un güzelliğini hafif kılacak,
Güzelliğiyle Muhammed'i dünya'ya bahş edince,
Ondaki iman alevini hisseden bin yıllık ateş
Utancından söndü, karardı, müflis oldu.
Sönüp sükut etmeden öyle bir tevbe etti ki
Gök kubbede buna şahitlik eden yıldızlar
Birer birer dökülerek
'O' müstesna insanın geldiğini müjdeledi...

09/01/2011 Levvame (Fatih Akdag)