Kalb-i Perişan Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Bilir mi sanır, içim bir tamu gibi kaynar.
Görür mü sanır, gözüm bir pınar gibi çağlar.
Öldü pir benim için, ben pire doyamadım.
Yarem var, kalbim deme pirim şah gibi kaçar.

Geçer mi âşık olan bu yoldan maşuk ile...
Döner mi nurun arşa bir yayan yaren ile...
Bezdi pir benden için, ben pire bakamadım.
Yordum bu kalbi artık pir olmaz şahım ile...

Miskin ben miyim Âşık Şah olan Kebir özü.
Benim mi gurur denen bu gafil serkeş sözü.
Gitti pir kendi için, ben pire kalamadım.
Affet bu fani kulu, şah söyler âşık sözü...

Âşık Şah-ı Kebir