Kişi kimi sever, Hak beraber eyler,*
Kalbe akseder aşk, cânı beher eyler.*
**
Şevkat aşktan üstün, Muhabbet Hak için,*
Ana sevdası saf, merhamet Hak için.*
**
Yavrusu can içre, 'Gülnihal' der inler,*
Bir ömür ah çeker, gök ve yer, ser dinler.*
**
Cennetlik düş görür, leb kevser yudumlar,*
Ney misali ağıt, inler saz, kudümler.*
**
Gül sima bulutlu, yağdı yağacak göz,*
Bağrına nâr düşmüş, yanan bir ocak öz.*
**
Gül görse üzülür, lâleler 'Nihal' der,*
Gülistan kan ağlar, bülbül 'bu ne hâl' der? *
**
Toprağa düştü can, daha gül goncaydı,*
Genç yaşında göçtü, gül bahar ancaydı.*
**
Kader, itiraz yok, Ulu yerden emir,*
'Kûn fe yekun' der, dayanmaz sert demir.*
**
Hak sabrını sınar, en sevdiğin alır,*
'Sevdan kimedir' der? 'Sen' dediğin kalır.*
**
Kâlb beyt-i Hûdâ'dır, iki sevgi olmaz,*
Rabbin aşkını koy, orda güller solmaz.*
**
Aşık Uslu garip, Hak yolunda kıtmir,*
Sürç-ü lisan ettik, dua bekler hakir.*
**
Aşık Uslu 15.09.2010- 16:29 Samsun
Kayıt Tarihi : 15.9.2010 16:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(Teselliname, Gül Nihal'ini kaybeden bir Anneye...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!