Kalanlara Sorun Şiiri - Mira Zeyno

İnsanın hayatından biri gider bazan..
Sonra bir bakarsın
Tüm dünya gitmiş gibi olur onun gidişiyle.
Ne yapsan yarımsındır hep ,hatta yoksun
Meğerse hayatını yaşamını sadece onunla var etmışşindir
Öyle bir yere koymuşşundurki o nu
Hayatın tek amacı ,varlığının tek sebebi o olmuştur
Giden sadece gittiğini sanır..
Kalan..!!
Kalan, tutunamaz
Gülemez
Nefes alamaz
Boşlukta savrulur ,rüzgara kapılmış bir yaprak misali
Amaçsız ,kurumuş ,tükenmiş
Sonu özleyen
Ölmeyi bayram sayan
Giden adını unutur ,yaşadıklarını ,yaşattıklarını unutur..!!
Kalan ..
Gözlerinden yangınlar akıtır ,her saniyesi hatıralarda ve onu hiçe sayanın gözlerinde takılı kalır..
Sevmek nedir nasıldır delirmek ,ölmeden ölmek
Kalanlara sorun
Nefes alışın yakar içini
Kalbine saplanır görünmez bir hançer ,dersin bitir durdur şu ritmi son darbede
Beyninden hafzandan onu anan dilinden heryanda onu gören gözlerinden nefret edersin ..
Bogulursun ,,bogulursun
Nefessiz kalırsın özleminden hasretinden
Defalarca intiharin olur her saniye hatıraların
Ölmek istersin ölemezssin
Yeniden sevmek istersin ,sevemezssin
Boş ,sadece bomboş kalakalırsın ..!!
Birini sevmek
Öyle böyle degil ,her zerresini sevmek
Burun deliklerini dahi ,kipriginin telini dahi ,aldıgı nefesin sesini dahi sevmek
Ve özlemek..!!
Ya birgün gelse giden sorusuna sessizce bilinmez bakmak ..
Gelse
Öldürdügü sen i diriltebilirmi
Gelse
Kollarına düşermisin bir yangın gibi ...
Kor olmuş bir kül olmuşsundur
Dagılırsın dagılırsın. tozların savrulur ne o kollar açılır nede sen o kollarda dirilebilirsin artık
Uçusur gider sevda dedigin ,
Kimbilir belki bir zerren deger sadece yarin yanagına ..!!!
m.z