Kalanlar
Dağlar girdi aramıza arkasında obam kaldı.
Acısam da çare değil, kırk beş yıllık çabam kaldı
Çocukluğumla beraber; tüm anılar sevgililer
Bayramda elin öptüğüm bir avuç akrabam kaldı
Tarlalarda kırda koştum, çocuktan arkadaşlarla
Yonca biçtik, ekin sürdük,harmanında yabam kaldı
Gerdiler kol kanat bana,Kimi dedem kimi halam
Kabristanlar doldurdular nice hanım, adam kaldı.
İyiler kötüler orda ayırt edecek yaradan
Mezarlarda defn olup belki nice cudam kaldı.
Keşke dağlar erimese yağmurla yel getirmese
Kara toprak olmasa da desek canan müdam kaldı.
Anam köyümde toprakta, bir diğeri Musalla’da
Ali Ulvi’nin yüreği bir anam bir babam kaldı.
15- 08-2014
cudam= Adam olmayan
müdam= Bakî olan
yaba= Ağaçtan yapılmış dirgen benzeri çiftçi malzemesi..
Musalla= Konya merkez kabristanı
Kayıt Tarihi : 15.8.2014 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Ulvi Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/15/kalanlar-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!