Kalanım benim Şiiri - Çiğdem Karatay

Esti seher yeli kurudu dalı
Yaz bahar ayında açmadı gülü
Dünyaya geldi de sanki bir ölü
Çeyizi sandıkta kalanım benim

Geceyi dost etti gündüzü düşman
Aldığı nefese olurdu pişman
Herkesin derdine kendince koşan
Umudu gözünde kalanım benim

Ektiği ekini yetmeden biçen
Düşmana kapıyı sormadan açan
Geçtiği yollara umudun saçan
Çiçeği gözünde kalanım benim

Esen rüzgârlarda rengi solanım
Küllenmiş ateşte alev alanım
Herkesin yanında yalnız kalanım
Hasreti gözünde kalanım benim