Çilingir sofram da rakı şişesi,
Kadehler tükenir derdim arttıkça.
Kalmadı gönlümün artık neşesi,
Kalan son resmine alıp baktıkça
Maziyi deştikçe yürek sızılar,
Depreşir yerinden durmaz arzular,
Bir bir dile gelir eski anılar,
Kalan son resmine alıp baktıkça.
Yalnızlık arkadaş, derdimi dinler,
Ruhumda duygular acıyla inler,
Sanki dünmüş gibi yaşanır günler,
Kalan son resmine alıp baktıkça.
Unutmak zor imiş kâlpten sevene,
Kavuşmak olmazmış çekip gidene,
Umutlar bitiyor geçen her sene,
Kalan son resmine alıp baktıkça.
Sarhoşluk hafiften vuruyor başa,
Gözlerim kavuştu sıralı yaşa,
Bir ömür geçirdim geldim bu yaşa,
Kalan son resmine alıp baktıkça.
08.08.2010
Erman Ulusoy
Kırklareli
Kayıt Tarihi : 28.11.2010 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!