Kalan Sağlar Bizim Midir? Şiiri - Yorumlar

Çok ince hassas çizgilerde dolandım durdum okurken .İzlemlerimden faydalanarak şunu söyleyebilirim ki ..şiirlere yansıyor kişilklerimiz.duygu dolu,paylaşım dolu,sevgi dolu...çok çok güzel olmuş henüz paylaşımın mutluluğunu tadamamış insanlara okutmalı aslında belki için bir iki kişi paylaşmak güzelliğinin o canıım tadını alır...
şiire de şairede temayada binlerce teşekkürler.Sağlıkla kalın..

Hiç sokakta geçirmek zorunda kalmadım ben geceyi.
İliklerime kadar üşüdüğüm için birilerine sokulup yatmadım hiç.
Bir bankın üzerine kıvrılıverip, üzerime bilmem kaç yerinden yırtılmış paltomu örtmedim.
Bulduğum bir köprü altına, herhangi birine, ateş yakıp çevresine dizilenler arasında yer almadım
..............

Turgay Nar'ın 'Çöplük' adlı oyunu geldi gözlerimin önüne..

Ben yattım sokaklarda, onlarla bir kaç gece de olsa, zorunluluktan da olsa, gözlemledim onları.. onlar gibi yaşadım..

oyununun sahneleri gözümün önüne geliyor şimdi.. her bir sahnesi gerçekten çok acıtacak türden ama ne kadar öyle olursa olsun, gerçekler kadar sızlatmıyor, açlık gibi, sokakta olmak gibi..karanlık gibi.. bilinmezlik gibi..üşümek gibi..

konuştum onlarla, ve onlar gibi sabahladım ; dışardaki donduran soğunu bir tren garının bile saklayamadığı, oturulacak bir bankın bile olmadığı taş binalarına yaslanarak ve tirtir titreyerek sabahı bekledim onlarla... güneşin doğuşuyla birlikte benim için bitmişti tüs acıtan gerçeklerim ama ülkemin bir yerlerinde, dünyanın bir yerlerinde, açlık, evsizlik, savaş, yokluk, yoksulluk, sahipsizlik, acı ve böylesi gerçekler kanayarak devam ediyordu.. birileri sıcak şömüienin kenarında yudumlarken şarabını, en romantik dakikalarda zaman tükeniyordu ama başka birileri belki de, bir bankanın atm lerinden birisinde kar beyaz ölümlerle teslim ediyordu kendisini...hayat böyleydi ve çelişkilerle doluydu..

hani 'aşk' gelicek cümle dertler bitecekti.. Aşk bir dert miydi, çaresizlik miydi aşk, yoksa biz mi bir büyük yanılsama içindeydik? Geleni öyle olmadığı halde aşk mı sandık?

yanıldık belki de bunun için yandık...
.........

yazı çok ince duyguların ürünü, çok hümanist, çok empatik.. yaşanmamış ama çok gözlemlenmiş... tıpkı yaşanmışlık gibi.. tıpkısının aynısı olmak gibi..

ve içimi titretti en derininden.. tebrikler...

Hiç sokakta geçirmek zorunda kalmadım ben geceyi.
İliklerime kadar üşüdüğüm için birilerine sokulup yatmadım hiç.
Bir bankın üzerine kıvrılıverip, üzerime bilmem kaç yerinden yırtılmış paltomu örtmedim.
Bulduğum bir köprü altına, herhangi birine, ateş yakıp çevresine dizilenler arasında yer almadım
..............

Turgay Nar'ın 'Çöplük' adlı oyunu geldi gözlerimin önüne..

Ben yattım sokaklarda, onlarla bir kaç gece de olsa, zorunluluktan da olsa, gözlemledim onları.. onlar gibi yaşadım..

oyununun sahneleri gözümün önüne geliyor şimdi.. her bir sahnesi gerçekten çok acıtacak türden ama ne kadar öyle olursa olsun, gerçekler kadar sızlatmıyor, açlık gibi, sokakta olmak gibi..karanlık gibi.. bilinmezlik gibi..üşümek gibi..

konuştum onlarla, ve onlar gibi sabahladım ; dışardaki donduran soğunu bir tren garının bile saklayamadığı, oturulacak bir bankın bile olmadığı taş binalarına yaslanarak ve tirtir titreyerek sabahı bekledim onlarla... güneşin doğuşuyla birlikte benim için bitmişti tüs acıtan gerçeklerim ama ülkemin bir yerlerinde, dünyanın bir yerlerinde, açlık, evsizlik, savaş, yokluk, yoksulluk, sahipsizlik, acı ve böylesi gerçekler kanayarak devam ediyordu.. birileri sıcak şömüienin kenarında yudumlarken şarabını, en romantik dakikalarda zaman tükeniyordu ama başka birileri belki de, bir bankanın atm lerinden birisinde kar beyaz ölümlerle teslim ediyordu kendisini...hayat böyleydi ve çelişkilerle doluydu..

hani 'aşk' gelicek cümle dertler bitecekti.. Aşk bir dert miydi, çaresizlik miydi aşk, yoksa biz mi bir büyük yanılsama içindeydik? Geleni öyle olmadığı halde aşk mı sandık?

yanıldık belki de bunun için yandık...
.........

yazı çok ince duyguların ürünü, çok hümanist, çok empatik.. yaşanmamış ama çok gözlemlenmiş... tıpkı yaşanmışlık gibi.. tıpkısının aynısı olmak gibi..

ve içimi titretti en derininden.. tebrikler...

Hiç sokakta geçirmek zorunda kalmadım ben geceyi.
İliklerime kadar üşüdüğüm için birilerine sokulup yatmadım hiç.
Bir bankın üzerine kıvrılıverip, üzerime bilmem kaç yerinden yırtılmış paltomu örtmedim.
Bulduğum bir köprü altına, herhangi birine, ateş yakıp çevresine dizilenler arasında yer almadım
..............

Turgay Nar'ın 'Çöplük' adlı oyunu geldi gözlerimin önüne..

Ben yattım sokaklarda, onlarla bir kaç gece de olsa, zorunluluktan da olsa, gözlemledim onları.. onlar gibi yaşadım..

oyununun sahneleri gözümün önüne geliyor şimdi.. her bir sahnesi gerçekten çok acıtacak türden ama ne kadar öyle olursa olsun, gerçekler kadar sızlatmıyor, açlık gibi, sokakta olmak gibi..karanlık gibi.. bilinmezlik gibi..üşümek gibi..

konuştum onlarla, ve onlar gibi sabahladım ; dışardaki donduran soğunu bir tren garının bile saklayamadığı, oturulacak bir bankın bile olmadığı taş binalarına yaslanarak ve tirtir titreyerek sabahı bekledim onlarla... güneşin doğuşuyla birlikte benim için bitmişti tüs acıtan gerçeklerim ama ülkemin bir yerlerinde, dünyanın bir yerlerinde, açlık, evsizlik, savaş, yokluk, yoksulluk, sahipsizlik, acı ve böylesi gerçekler kanayarak devam ediyordu.. birileri sıcak şömüienin kenarında yudumlarken şarabını, en romantik dakikalarda zaman tükeniyordu ama başka birileri belki de, bir bankanın atm lerinden birisinde kar beyaz ölümlerle teslim ediyordu kendisini...hayat böyleydi ve çelişkilerle doluydu..

hani 'aşk' gelicek cümle dertler bitecekti.. Aşk bir dert miydi, çaresizlik miydi aşk, yoksa biz mi bir büyük yanılsama içindeydik? Geleni öyle olmadığı halde aşk mı sandık?

yanıldık belki de bunun için yandık...
.........

yazı çok ince duyguların ürünü, çok hümanist, çok empatik.. yaşanmamış ama çok gözlemlenmiş... tıpkı yaşanmışlık gibi.. tıpkısının aynısı olmak gibi..

ve içimi titretti en derininden.. tebrikler...