Dünya misafirhane insan da yolcu,
Sonsuz mola verip kalan övünsün.
Zamanı gelince tası tarağı,
Toplayıp gitmeyen kalan övünsün.
Genç imiş yaşlıymış ecel ayırmaz,
Senden mi benden mi asla kayırmaz.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta