Kalan Ömrümde Tutanarak Şiiri - Vildan ...

kelebekler istesede düşemezmiş
gözlere mil çekilse de görürmüş...

kalan ömrümde tutunarak
sallandım kanatlarımla gecelerde...

istedim düşmeyi...
mil çektim gözlerime
defalarca...
olmadı...

yıldızlara dokundum
bir yıldız vardı ki;
konuştu benimle...

güneş çoktan uykuya varmış
ay gülümsüyordu avuçlarımda...

geceyi sevdim...
gündüzlere eş değer de...
sevmeyi öğrendim
asıl şimdi belki de...

karanlığına mum yaktım
ona buna inat...
gül güzleri günlerimde...

mavi baharı kokladım
kalan ömrümde tutunarak...
ısrarla sevdim...
sevdim...
belki de ömrümde
ilk ve...
ve son defa...